Volpha Phorama

Kajner

Ten las jest bardzo ciemny , drzewa są spalone i połamane. Miejsce ogólnie jest bardzo straszne i ponure. Żyje tu dużo saren choć to jest bardzo dziwne ponieważ prawie nie ma tu trawy. Nie jest to las dla bojaźliwych wilczków itp. tu trzeba zachować zimną krew ponieważ o każdej pełni aż roi się tu od duchów.
______
Przyszła powoli i siadła na ziemi było tu przepięknie jej zdaniem.

Vill

Przyszedłem tu, aby zapolować na sarny, jednak moją uwagę przykuła biała wadera. Uśmiechnąłem się lekko. Bez wahania podszedłem do wilczycy:
-Witaj. Nazywają mnie Vill. Jak Ci na imię? - zapytałem uprzejmie i usiadłem obok niej.

Kajner

Popatrzyła na wilka i uśmiechnęła się.
Witam ja nazywam się Kajner-odparła z uśmieszkiem

Vill

-Wiesz, podobno w tym lesie straszy. Nie boisz się? - zapytałem.
Miałem lekko zmarszczone brwi. Przez cały czas. Zastrzygłem uchem. Obserwowałem waderę niemal na okrągło.

Kajner

Nie boję się , wręcz przeciwnie-powiedziała z uśmiechem do basiora.
A ty boisz się tego lasu???-spytała

Vill

-Ależ skąd... - powiedziałem z dumą.
-Masz może partnera? Pytam od tak, z ciekawości. - dodałem szybko.

Kajner

Nie niestety nie mam-powiedziała z troszkę smutną miną.
Popatrzyła na basiora.
A ty masz partnerkę. -spytała ?

Vill

-Nie, nie mam. - powiedziałem, ale nie byłem z tego powodu smutny.
-Może wybierzemy się do parku? - zapytałem jak prawdziwy dżentelmen.

Kajner

Chętnie-powiedziała z uśmiechem do basiora.
Wstała i się otrzepała z liści które na nią spadły.

Vill

Również wstałem. Uśmiechnąłem się.
- A więc chodźmy. - powiedziałem i poszedłem w stronę parku.

z/t

Kajner

Odwzajemniła uśmiech i pobiegła za Vill'em.
Miała różne myśli.

z.t

Afra

Wtem na ich drogę wybiegła również piękna biała wilczyca,z lekko szarawą sierścią. Popatrzyła na dwa wilki i zamerdała ogonem na przywitanie

Shara

Nagle spostrzegłaś, iż wilków już tu nie ma...

Pojawiłam się znikąd. Podeszłam do nowej wadery i uśmiechnęłam się delikatnie, przyjaźnie.