Volpha Phorama

Chris

Nazywam się Chris...powinieneś to wiedzieć, łotrze z krainy głodu i śmierci...- warknąłem do nieznajomego. Przeszyłem go wzrokiem.

Poison

Uniósł znacząco lewą brew, jego uszy były uniesione na sztorc.
- Chris..? Jakoś nie kojarzę. Tak.. Chyba mówisz o moich kuzynach, szczeniaku. -. odparł wysokim tonem. Przyjrzał mu się dokładnie.

Chris

Nieważne...zemsta liczy się na każdym ze członków rodu... - powiedziałem i skoczyłem z kłami na Poisona...trafiłem na łapę...przednią-prawą. Mocno się wgryzłem i nie miałem zamiaru puścić. Cały czas warczałem.

Poison

Poison zaśmiał się nagle, niespodziewanie jak psychol. Wcale go to nie bolało, w końcu nie żył czyż nie?
- Mhmm.. Gryziesz jak szczeniak. -. powiedział ironicznym tonem. Stał tak sobie bez ruchu, basior będzie musiał się trochę pomęczyć zanim go zdenerwuje.

Chris

Odsunąłem się kawałek dalej...i wpadłem na pewien naprawdę głupi i nieprzyzwoity pomysł...no, ale cóż...raz się żyje...założyłem na basiora zieloną bluzkę w różowe kwiatki, beret z babciną peruką i bransoletę z napisem "I love sweet candy".

Poison

Basior uważnie obserwował go. Spojrzał na siebie, po czym na niego.
- Ooo.. Słodkie. Do twarzy mi w tym, czyż nie? -. wyszczerzył się ukazując długie, białe kły. Oj, będzie mu trudno. Poison ziewnął przeciągle zakrywając pysk łapą. No, przecież nie będzie robił z siebie idioty. Ściągnął z siebie te rzeczy. Wyczekiwał reakcji młodego.

Chris

- Głupi "staruch"... - mruknąłem cicho pod nosem... Zacząłem się zastanawiać, co zrobić...Hm...
- Dobra koleś, słuchaj...Masz jakiegoś dobrego przyjaciela znajomego? Może byśmy się skumplowali? - spytałem "obejmując" łapą basiora...

Poison

Poison patrzył na niego z uniesionymi brwiami, po czym jego pysk wykrzywił się w grymasie gdy ten go objął. Swą silną łapą odsunął go od siebie, po czym parsknął pod nosem.
- Bez takich.. Słuchaj, młody. Najpierw naucz się walczyć, potem możemy pogadać. -. powiedział poważnym tonem lecz również nieco ironicznym. Nagle zniknął mu z pola widzenia. Nie miał ochoty z nim rozmawiać. Pierw mówi, że to jego wróg i musi dokończyć zemstę.. A, potem. Szkoda słów.

z/t

Chris

Spojrzałem na odchodzącego basiora...
- No, nie ! Zwiał! Stchórzył, jak dziecko! A mówi, że to ja jestem "młody!" - krzyknąłem ze złością w głosie i najeżonym futrem na grzbiecie. Spojrzałem w kierunku Niny, a mój wzrok nie był już taki wściekły. Lekko się uśmiechnąłem. Podszedłem do niej i liznąłem w policzek.
- Co proponujesz? - zapytałem cicho i ze spokojem w głosie.

Nina

Nina w tym czasie właśnie zasnęła.. Gdy usłyszała krzyk Chris'a obudziła się nagle. Zamrugała oczyma, po czym przeciągła się. Wtem przed jej oczami znalazła się wilk. Uśmiechnęła się do niego, po czym wyczołgała się spod trybun. Otrzepała się z brudu. Odwróciła się by spojrzeć na ukochanego.
- W jakim sensie? -. spytała. Bowiem nie wiedziała o co mu chodzi.

Chris

- Co chciałabyś robić? - zapytałem ponownie. Uśmiechnąłem się szerzej. "Otarłem" się o ukochaną, po czym liznąłem ją w policzek.

Nina

Zamrugała szybko oczętami.
- Cóż.. Sama nie wiem. -. zaśmiała się. Wadera podeszła do niego, po czym jej nosek z jego nosem zetknęły się. Przymknęła lekko swe ślepia.

Chris

-Chodźmy może do naszego legowiska, dobrze? - odpowiedziałem, a gdy Nina dotknęła mnie delikatnie swoim noskiem poczułem się jak najszczęśliwszy basior na świecie. Zacząłem iść w kierunku legowiska.
- Chodźmy! Powinniśmy coś zjeść... - dodałem potruchtałem naprzód.

z/t

Nina

Odkiwnęła mu głową.. Po czym wybiegła za nim. Cóż, dobry pomysł z tym jedzeniem.

z/t