Volpha Phorama

Shara

Diablo szczeknął tak głośno, że aż ziemia się zatrzęsła. Psy zaskomlały chórem i rozbiegły się.
-Gdyby mógł, uciekłby już dawno, ale on woli pilnować tu porządku. - odezwał się Gold i usiadł pod drzewem.
Do Ciebie podszedł Diablo.
-Panienka ce ucieczka do dom? - zapytał poważnym głosem.

Nina

Nina była pod wrażeniem jego głosu. Cóż się dziwić.. Spuściła łapy z powrotem stają na łapach, po czym uszy nastawiła na sztorc.
- Rozumiem.. -. odkiwnęła mu łbem. Oczywiście Gold'owi. Nagle doberman podszedł do niej. Zamrugała oczyma. Widocznie nie umiał zbytnio po wilczemu.
- Tak, zgadza się. -. odpowiedziała spokojnie. Miała już dość bycia tutaj.

Shara

-W takim razie Ty iść gdzie ja. Ja zaprowadzi Ty do wyjście. - powiedział Diablo.
Zaczął iść w kierunku grubego, wysokiego muru. Żaden pies, nawet koń, nie przeskoczyłby tego.

Nina

Nina odkiwnęła mu łbem z uśmiechem. Już myślała, że się stąd nie wydostanie.. Posłusznie ruszyła za nim w kierunku wysokiego muru.

Shara

-Ty zakryć uszy. - powiedział i szczeknął donośnie.
Ziemia drgnęła, mur w tym miejscu rozsypał się w proch. Warknął na znak, że inne psy mają zostać.
-Ty móc iść. Ja żegnać. Mieć nadzieja, że się kiedyś spotkać. - powiedział.
Ukłonił się. Psy zdziwione patrzyły, nawet Gold.
-Nigdy jeszcze d nikogo się nie ukłonił. - powiedział stary, doświadczony Gold - Żegnaj i do zobaczenia!

Nina

Zakryła szybko uszy zanim doberman szczeknął.. Gdy mur rozsypał się, spojrzała na niego kątem oka. Niesamowite.. Odwróciła się i wysłuchała go.
- Tak, ja również mam nadzieję.. Dziękuję Ci bardzo za pomoc. -. powiedziała do niego. Podeszła do psa i liznęła go w bok pyska. Spojrzała na Golda.
- Żegnaj! -. pożegnała się z nim. Ucieszyła się, iż to jej jako jedynej złożył ukłon. Z uśmiechem na pysku odwróciła się i wybiegła przez mur. Pędziła przed siebie ile sił w łapach.