Volpha Phorama

Chris

Taka nasza "Gwiezdna Pieczara". Źródełko, odłożone resztki jelenia, wejście zasłonięte korą. Jestem tu ja, moja ukochana Nina jedząca nogę jelenia i Vitani, która przyniosła shpagetti. (kontynuacja legowiska w watasze Ognia)

Nina

Nina właśnie kończyła jeść, gdy nagle ktoś wszedł do legowiska. Zobaczyła Vitani. Wysłuchała jej, po czym spojrzała za nią. W końcu skończyła jeść. Oblizała pysk z krwi, po czym zaczęła się czyścić. Gdy już to zrobiła spojrzała na talerz ze spagetti, po czym uniosła ponownie wzrok na skrzydlatą.
- Przeprosiny przyjęte.. Wybacz, Vitani że tak nagle zaczęłam na ciebie krzyczeć. -. odpowiedziała. Gdy nagle zaczęły ją chwytać skurcze. Minął już tydzień.. Nina rodziła! Wadera zaczęła się zwijać z bólu.

Chris

Chociaż byłem na ten moment całkowicie przygotowany - z wrażenia na chwilę straciłem przytomność i zmieniłem wygląd. Gdy się ocknąłem przyniosłem jakąś puchowa poduszkę, którą sam nie wiem, skąd miałem.
- Oddychaj, Nina, oddychaj! Spokojnie! Przyj! - mówiłem podkładając poduchę pod głowę mojej ukochanej. Nawet oddychałem razem z nią.

Shara

Odetchnęłam odwracając się i słysząc, że Nina mi przebacza...ALE ONA RODZI !!! Przyniosłam szybko duży materac i razem z Chrisem przeniosłam na niego Ninę. Położyłam z powrotem poduszkę pod jej głowę.
- Oddychaj, spokojnie oddychaj... - powtarzałam co chwilę...

Nina

Wszystko działo się tak szybko, że nie nadążała za tym.. Nagle znalazła się na materacu, a pod głową miała poduszkę. Jednak słyszała słowa Vitani i Chris'a. Nieco zdziwiła się widząc partnera w nowym wyglądzie. Jednak pasowało mu to. Po chwili zaczęła spokojnie oddychać, oczywiście prząc jednocześnie. Skurcze były coraz silniejsze.

Chris

- Dasz radę, Nina...Dasz radę...Oddychaj... - mówiłem do niej cały czas. Czule i spokojnie, jak tylko potrafiłem. Chwyciłem ją za jedną łapę swoją łapą. Uśmiechałem się delikatnie co jakiś czas.

Nina

Nina z przymkniętymi oczyma spojrzała na Chris'a dobrze, że był przy niej. Parła coraz mocniej.. Oddychała tak jak mówił jej partner. Chwyciła mocniej jego łapę.

Chris

Obserwowałem, czy szczenięta już wychodzą...byłem bardzo ciekaw, ile ich będzie. Cały czas trzymałem łapę Niny i obserwowałem ją...
- Spokojnie...Przyj...Jestem przy tobie...Oddychaj... - ciągle powtarzałem.

Nina

Nina nadal parła ile miała sił.. Już raz przeżyła tę męczarnię, więc teraz też tak będzie. Zamknęła ślepia, po czym zaczęła znów przeć. Kiedy koniec? Kiedy.. W przerwach brała spokojnie wdech.

Chris

Wciąż wydawało mi się, że to już...że już wychodzi główka jednego ze szczeniąt...a jednak nadal nic...ja też byłem cały nerwowy, chociaż oczywiście nie tak, jak moja partnerka... Wciąż wyczekiwałem tego momentu trzymając przez cały czas łapę Niny.

Nina

Czuła to.. czuła, że zaraz wyjdzie pierwszy. Parła coraz mocniej, dysząc co chwilę ze zmęczenia jak i z bólu. Zacisnęła kły, trzymając nadal łapę partnera.

Chris

Czułem wszystko razem z Niną...że to już zaraz...za moment...że już za chwile ujrzę pierwsze szczenię...

Nina

Nina nadal parła mocno.. Chciała by było już po wszystkim. Dyszała w przerwach coraz bardziej. Tak długiego porodu jeszcze nie miała.

Chris

Czułem, że coś jest nie tak...dlaczego to trwa tak długo?...Ścisnąłem mocniej łapę partnerki...Oby nic nie stało się szczeniętom...Oby...

Nina

Parła nadal mocno.. Oddychała coraz szybciej lecz głębiej. W końcu poczuła jak coś wychodzi czyżby to pierwszy szczeniak?

Chris

Ujrzałem maleńką główkę...Podbiegłem tam i pomagałem Ninie wyciągając delikatnie maleńkie szczenię...
- Dobrze, Nina... Tak trzymaj! - powiedziałem starając się nie uszkodzić maleństwa...Chyba udało się wyciągnąć je całe i zdrowe. Położyłem je na kocu (Uch...ta Vitani...) obok Niny... Czekałem na następne, bo czułem, że nie będzie tylko jedno...

Nina

Więc i tak Nina dalej parła. Nie dyszała już aż tak mocno.. Czuła się lżej. Kątem oka spojrzała na szczenię, które jako pierwsze się urodziło. Po chwili wychodziła druga główka.

Chris

Chwyciłem delikatnie drugą, maleńką główkę i ostrożnie wyciągnąłem malutkiego oseska. Położyłem go obok poprzedniego - obok Niny.
- Świetnie, Nina...Wspaniale Ci idzie! - powiedziałem wyczekując następnego szczenięcia.

Nina

Uśmiechnęła się pod nosem słysząc słowa partnera. Parła kolejno znów, kątem oka zerkając na drugie szczenię. Minęła chwila i wyszła trzecia główka.

Chris

Delikatnie wyciągnąłem małego szczeniaczka. Położyłem go ostrożnie przy mojej partnerce...Chyba będzie jeszcze jeden - tak czułem...

Nina

Zamknęła oczy, po czym jednym szybkim, mocnym ruchem parła. I wyszła główka ostatniego szczeniaka. Nina odetchnęła z ulgą. Zaczęła oddychać spokojniej.

Chris

Wyciągnąłem szczenię najdelikatniej i najostrożniej, jak tylko mogłem. W końcu to było najmłodsze - a właściwie chyba "najmłodsza". Położyłem ją również obok Niny i uśmiechnąłem się szeroko. Trąciłem nosem wszystkie szczenięta. Wiedziałem, że teraz Nina musi je umyć, bo przecież po porodzie były jeszcze całe od krwi i wody...
Spojrzałem na moją wybrankę i położyłem się obok obserwując każdy ruch Niny i szczeniąt.

Nina

Nina w końcu odetchnęła i spojrzała z uśmiechem na Chris'a. Położyła się teraz na brzuchu i zabrała się do mycia szczeniąt.

Chris

Gdy Nina myła szczenięta przyczołgałem się bliżej i trąciłem ją nosem, po czym się delikatnie uśmiechnąłem. Czekałem aż moja wybranka skończy myć maluchy, a gdy to się stało zapytałem:
- Jak damy im na imię? Tu są 2 waderki i 2 basiorki... - powiedziałem i uśmiechnąłem się.

Nina

Skończyła myć szczenięta, gdy nagle Chris trącił ją lekko nosem. Spojrzała na niego odwzajemniając uśmiech.
- Hmm.. -. zastanowiła się przez chwilę. Wskazała na szczeniaka, który urodził się jako pierwszy.
- Temu damy na imię Bartimaeus.. -. tutaj znów przerwała i wskazała łapą na waderkę, która urodziła się ostatnia.
- Ona będzie się nazywać Ziggy. -. odpowiedziała. Teraz kolej Chris'a.