Volpha Phorama

Gravity

//Sorry, że się wtrącę: Nie przeszkadza mi to, jak potraktowałaś moją postać. Life is brutal and full of zasadzkas. xD
Ale nie spodobało mi się to, że w niektórych momentach, pisałaś o mojej postaci, co zrobiła, nie zrobiła, lub co będzie. No to tyle. Po prostu, żeby nie było, że się czepiam. -,-//

Mira · Gość

//ok,nic nie szkodzi nie obraziłam się ani nic....//
Nagle białe oślepiające światło,dym szary,Kyuubi opuściła Mirę na razie,na pewno znów wróci to bardzo potężny demon,Mira upadła ze świstem na ziemię,była na pół żywa,demon ją wykończył,leżała bez ruchu i w dodatku demon zmienił jej wygląd...

Delayla

Właśnie przyszłam na cmentarz i poszłam pomodlić się do mojego zmarłego pra...pra..pra...pra...pra... dziadka i babci oczywiście pra...pra...pra...pra...pra... .

Delayla

rozłożyłam się na ławce obok nagrobka mojej mateczki i zaczełam płakać a zemną mateczka płacze i pyta się mnie po wilczemu dlaczego płaczesz a ja odpowiadam
-niewiem jak patrze na nagrobki moich zmarłych przyjaciół i aż chce się płakać.

Nina

Smukła wadera przyczłapała z gór tutaj.. Nie miała zamiaru nadal patrzeć na niego. Nic jej nie mówił, może dlatego że dopiero co zaczęli tę znajomość. Zatrzymała się w końcu, po czym westchnęła cicho. Zaraz. Coś było nie tak. Spojrzała na siebie, okazało się iż zmieniła wygląd. Nawet była całkiem ładna. Jaskrawe błękitne ślepia skierowała na jeden z grobów. Usiadła przy nim, po czym spokojnie się położyła. Miała nadzieję, że basior za nią nie przyjdzie. Przymknęła oczy, po czym położyła łeb na łapach. Jej długi, gruby ogon miotał się na boki.

Chris

Przyszedłem powoli i cicho, podążając za waderą. Usiadłem na tyle daleko od niej, że mogła się w ogóle nie zorientować, że tam byłem. Nie chciałem się narzucać, lecz...zauważyłem jej zmianę...
Patrzyłem na jej piękne, kryształowe, błękitne ślepia, na jej smukłą sylwetkę i pręgowane łapy. Do tego...coś, coś niezwykłego w wyrazie jej pyska...była cudowna, w istocie...
Nie mogłem oderwać wzroku od niej, nie, nie teraz...tak jakby coś mnie do niej ciągnęło, ale zarazem odpychało...dziwne uczucie...

Nina

Nina nadal miała łeb ułożoną na łapach.. Wpatrywała się w grób, do momentu gdy nagle coś usłyszała. Uniosła szybko łeb, uszy uniosła na sztorc, zaś wzrokiem próbowała odnaleźć osobę która tutaj przybyła. Uszami co chwilę poruszała. W końcu kątem oka dostrzegła daleko od niej białego basiora, którego niedawno poznała. Pysk miała skierowały w jego stronę.
- Chris.. -. szepnęła cichutko pod nosem. Ah~ Ten zaskoczony, a zarazem cudowny wyraz pyska. Jeszcze te duże, kryształowe ślepia. Wokół niej zupełnie jakby nagle zaświeciło światło i z nieba zaczął spadać brokat. Lecz to tylko zwidy.

Chris

Nagle błysk, coś się ze mną stało...nie wiedziałem, co się dzieje, lecz po chwili blask zniknął, a ja zorientowałem się, że zmieniłem wygląd.
Spostrzegłem, że cudna wadera patrzy w mym kierunku. Zdawało mi się, jakby była tuż obok mnie, choć wiedziałem, że jest kilkadziesiąt metrów ode mnie. Jej cudny wzrok i te błękitne, cudne ślepia...jeszcze nigdy nie bałem się podejść do nikogo, nawet do najstraszliwszego wroga, ale do niej podejść...nie miałem sił, nie mogłem, coś było ze mną nie tak...
Patrzyłem na nią i rozmyślałem, marzyłem o niezwykłej Ninie - tak, jakież to piękne imię...

Nina

Nagły blask oślepił Ninę.. Przymknęła oczy i cofnęła lekko uszy do tyłu. Gdy już było po wszystkim uniosła uszy na sztorc, a ślepia otworzyła. W miejscu gdzie był Chris ujrzała teraz czarnego wilka. Po zapachu wiedziała, że to on. Posłała mu słodki uśmiech lekko przymykając oczy. Wstała, po czym uniosła wyżej ogon by na niego nie nadepnąć. Po chwili zrobiła kilka delikatnych kroków do przodu i wskoczyła na jeden z nagrobków. Na uwadze nadal miała basiora. Patrzyła na niego jak zaczarowana.. Skąd to nagłe zauroczenie? Dziwne.

Chris

Jej wzrok...coś niesamowitego...I ten słodki, przecudny uśmiech...Nie wiedziałem, co się ze mną dzieje...
Nagle, jak zauroczony, po prostu wstałem podszedłem do niej...w milczeniu...zupełnie, jakbym tam podszedł nie wiedząc o tym...
Usiadłem obok pięknej Niny...i nagle rzuciłem:
- Zaraz wrócę!

~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~

Przybiegłem z piękną, czerwoną różą w pysku. Końcówki jej delikatnych płatków pokrywał śnieżnobiały szron, a kolce jakby nie były już tak kujące. Położyłem kwiat przed Niną i odsunąłem się kawałek dalej...
Byłem tak oczarowany, że zdawało mi się, iż nie byliśmy na cmentarzu, lecz na pięknej, kwiecistej łące, a gwiazdy migoczą nad naszymi głowami. Księżyc - jak dziecko słońca - przesuwał się powoli po niebie, a ja nadal byłem jak zahipnotyzowany...

Nina

Nina nadal patrzyła nie niego swoimi cudnymi ślepkami. Gdy podszedł do niej uśmiechnęła się ponownie. Nagle powiedział, iż zaraz wraca. Wadera nieco się zdziwiła lecz czekała cierpliwie na Chris'a. Po kilku minutach przybył. Szybko znalazł się przed nią. Zauważyła chwilę później, iż pod nagrobkiem na którym siedzi położył piękną, czerwoną różę. Wilczyca zgrabnym lecz szybkim ruchem zeskoczyła z nagrobka. Zniżyła się do róży, po czym powąchała lekko. Ten zapach był nieziemski.. Uniosła łeb, po czym schowała różę. Zaś po tym podeszła do basiora. Była bardzo blisko niego.. Nim zdążył się zorientować Nina pocałowała go w bok pyska.

Chris

Spojrzałem na Ninę, a gdy ta pocałowała mnie w policzek poczułem się jak w 7 niebie. Uśmiechnąłem się i trąciłem nosem śliczną waderę.
- Jesteś cudowna. Piękniejszej wadery nie widziałem nigdy w swoim długim życiu. - powiedziałem półszeptem.
*Blask jej oczu - błękitnych gwiazd - był tak cudny, że tego nie da się opisać...i ten piękny uśmiech...nie ma piękniejszej istoty na świecie...* myślałem. Bycie przy Ninie było największą nagrodą za to, co przeszedłem. A ona była jak Słońce - jej ciepło i blask, jaki tylko ja dostrzegałem...

Nina

Gdy Chris trącił ją lekko nosem, wadera zaśmiała się pod nosem po czym lekko oddaliła się od niego by spojrzeć mu w oczy. Dotknęła delikatnie jego nosa swoim noskiem. Uśmiechnęła się uroczo, po czym wysłuchała jego słów. Na jej policzkach ukazały się rumieńce.
- Miło to słyszeć.. Pochlebia mi to. -. odparła melodyjnym głosem. Uśmiechnęła się nieco szerzej. Zaczęła patrzeć mu głęboko w oczy. Tak bardzo go polubiła.. Że nawet się w nim zauroczyła.

Chris

Chciałem jej coś powiedzieć, ale nie byłem pewien, czy jest na to gotowa...i czy ja jestem na to gotowy.
- Cieszę się, że jesteś szczęśliwa. - powiedziałem cicho, po czym trąciłem ja lekko nosem i spojrzałem głęboko w jej diamentowe oczy. Milczałem.

Nina

Uśmiechnęła się lekko słysząc jego słowa. Przymknęła oczy patrząc nadal na niego. Odkiwnęła lekko łbem, po czym oddaliła swój pysk. Jej ogon miotał się na boki zupełnie bez powodu. Ona również milczała.. Nie wiedziała co powiedzieć.

Chris

Chciałem jej coś powiedzieć...musiałem...ale...coś mi nie dawało...coś jakby mnie blokowało...zatrzymywało...
Postanowiłem przełamać strach i powiedzieć to Ninie wprost.
- Nina...ja chyba się zakochałem...w Tobie... - powiedziałem i odwróciłem wzrok, cofnąłem uszy...poczułem się dziwnie głupio...nie rozumiałem, dlaczego...

Nina

Nina spokojnie wpatrywała się w Chris'a do póki nie wypowiedział tych słów. Magicznych.. Owszem i jednoznacznych. Wadera uniosła uszy na sztorc, jej mina zaś nie ukazywała nic innego jak zaskoczenie. Nie spodziewała się takiego wyznania.. Tutaj i teraz. Otworzyła ślepia swe, po czym przełamując się.. Na jej pysku zawitał uśmiech.
- Nie spodziewałam się takiego wyznania od ciebie.. Ale to miłe, że po tylu latach ktoś po raz drugi wyznaje mi miłość. I wiesz.. Ja.. ja również się w tobie zakochałam. -. odpowiedziała. Na ostatnie słowa lekko zarumieniła się. Jej ogon przestał się ruszać.

Chris

Uśmiechnąłem się, po czym mina mi zbladła...
- Po raz drugi? A kto był pierwszy? - zapytałem zaskoczony.
Byłem szczęśliwy, że Nina również to czuje, ale byłem zdumiony, że ktoś już wcześniej wyznał jej miłość...

Nina

Wadera uśmiechnęła się widząc reakcję basiora.
- To było kilka lat temu.. Nazywał się Deamon. Był to Samiec Alpha. Cóż poznaliśmy się i jak wiadomo wszystko toczyło się dalej. Mieliśmy szczeniaki.. Odszedł. Później popełnij samobójstwo i jako duch zniknął. Od tamtego razu nie widziałam go ani raz. To było bardzo skomplikowane.. Nie wiem jak to ująć. -. odparła spokojnie, po czym westchnęła pod nosem. Tak.. Wtedy była głupia i młoda. Teraz to co innego.

Chris

- Rozumiem. - powiedziałem i uśmiechnąłem się do Niny.
Przysunąłem się bliżej i przytuliłem się do Niny, wtuliłem się w jej miękką, delikatną, puszystą sierść.
- Noc jest mroźna, powinniśmy poszukać jakiegoś schronienia. - powiedziałem podnosząc łeb i kierując wzrok w oczy Niny.

Nina

Uśmiechnęła się pod nosem czując jak Chris wtula się w jej futerko. Przymknęła oczy, po czym sama się do niego przytuliła. Spojrzała na niego. Po czym wysłuchała jego słów.
- Tak.. Masz rację. Chodźmy.. -. odpowiedziała. Spojrzała jeszcze na niego, po czym wybiegła.

z/t

Chris

Wybiegł za ukochaną...

z/t